Wyciszanie przez muzykowanie – sposoby na poskromienie emocji
Emocje są oczywiście nieodłącznym elementem życia każdego człowieka. Jednak dzieci zazwyczaj jeszcze nie umieją ich nazywać i przeżywać – czasem sami dorośli mają z tym problem. Nie bez powodu istnieje dziedzina z pogranicza nauki i sztuki zwana muzykoterapią. Może nam ona pomóc radzić sobie z emocjami. Przecież to ważne, żeby dziecko rozumiało, czym są emocje i umiało je wyrażać.
Do zabawy, którą proponuję, potrzebujemy instrumentów (na przykład perkusyjnych) lub przedmiotów, które szeleszczą, stukają, pukają, szurają, dzwonią (na przykład: woreczków foliowych, tektury, którą można podrzeć, kartek papieru, które można pomiąć, patyków, pustych pudełek, pudełek wypełnionych kaszą czy nasionmi).
Zabawę najlepiej zacząć od nazwania emocji, które towarzyszą dziecku w danej chwili. Mogą do tego posłużyć plansze z obrazkami. Dziecko może samo wybrać obrazek, który przedstawia jego samopoczucie – w tym momencie warto porozmawiać na temat zachowań, które towarzyszą danym emocjom (radość – uśmiech na twarzy, smutek – płacz itp.) oraz o tym, w jakich sytuacjach dziecko daną emocję odczuwa.
Teraz przechodzimy do MUZYKOWANIA, czyli do próby zinterpretowania muzyką konkretnych stanów emocjonalnych. W przypadku negatywnych emocji (złość, gniew, strach) dźwięki będą zwykle gwałtowne, niespokojne, głośne, natomiast w przypadku emocji przyjemniejszych w odczuwaniu (radość, miłość) dźwięki pewnie będą łagodniejsze, w wyższych rejestrach. Warto eksperymentować i zapytać dziecko, jak się czuje, gdy na przykład czeka na prezent (oczekiwanie). A jak, kiedy jest czymś zaskoczone? Spróbujcie dobrać instrumenty (ich barwę, sposób wydobycia dźwięku) do różnych emocji i sytuacji.
Ta niepozorna zabawa pomaga dziecku zrozumieć, czym są emocje, jak je nazwać, oferuje też sposób na ich rozładowanie, przepracowanie bez szkody dla siebie oraz otoczenia. No, może poza odrobiną hałasu, którą muszą znieść rodzice.
